Ελληνική Πατριωτική Φωνή

  Ο   Δημήτρης Κουφοντίνας   διανύει την 52η μέρα απεργίας πείνας και την 7η μέρα απεργία δίψας. Οι οκτώ λόγοι για τους οποίους δεν πρέπει να πεθάνει.  Η ζωή του καταδικασμένου σε 11 φορές ισόβια τρομοκράτη της 17 Νοέμβρη,  Δημήτρη Κουφοντίνα,  κρέμεται πλέον από μία κλωστή. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας διανύει την 52η μέρα απεργίας πείνας και την 7η μέρα απεργία δίψας, εμμένοντας στο αίτημά του για μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως προβλέπει ο νόμος. Όχι για να πάει σπίτι του, αλλά για να πάει σε ένα υπόγειο κελί του Κορυδαλλού και να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του. Το αίτημά του για μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού έχει βρει πλέον υποστηρικτές από όλο το κοινωνικό και πολιτικό φάσμα. Υπέρ αυτού έχουν ταχθεί πέρα από το ΚΚΕ, το Μέρα 25, τον ΣΥΡΙΖΑ και μέλη της ΝΔ (Κουμουτσάκος), ο Συνήγορος του Πολίτη, η Διεθνής Αμνηστία, εκατοντάδες ακαδημαϊκοί, νομικοί και γιατροί, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη, που αποτελεί γνωμοδοτικό οργανισμό της κυβέρ

  Του Νικόλα Κοσματόπουλου*  Πηγή:  Kosmodromio Ο Δημήτρης Κουφοντίνας πεθαίνει. Ως τι πεθαίνει όμως; Σε ποια κατηγορία μελλοθάνατων ανήκει; Με βάση ποιο ηθικο-νομικό πλαίσιο οδηγείται στον θάνατο; Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά αφορούν όλους και όλες μας, ακόμα και αυτούς/αυτές που αδιαφορούν για τον Κουφοντίνα, την “17 Νοέμβρη” ή την πολιτική ιστορία της Μεταπολίτευσης. Η απάντηση αφορά όλους και όλες επειδή ο τρόπος με τον οποίο η εξουσία οδηγεί στον θάνατο τους εχθρούς της αποκαλύπτει τα όρια μέσα στα οποία επιτρέπει στα υπόλοιπα υποκείμενά της να ζουν, ή έστω να επιβιώνουν. Ως τι πεθαίνει ο Κουφοντίνας λοιπόν; Πεθαίνει ως αιχμάλωτος πολέμου; Όχι. Σίγουρα ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του αιχμάλωτο πολέμου και μελλοντικό πεσόντα σε έναν συνεχή, ακήρυχτο αλλά εντατικό πόλεμο, στον οποίο τάχτηκε με την μεριά των προσωρινά ηττημένων. Ο πόλεμος του Κουφοντίνα είναι ο εμφύλιος. Αυτός που δεν τελείωσε στην δεκαετία του ’40, αλλά συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση στα ξερονήσια του ’60, τις φυλακές

Τα δύο σώματα του απεργού πείνας Πρώτα του στερούν τις άδειες παρανόμως, μετά ψηφίζουν φωτογραφική διάταξη που του αφαιρούν την δυνατότητα να εκτίσει την ποινή του σε αγροτική φυλακή. Ύστερα την παραβιάζουν και αυτή μεταφέροντάς τον στις φυλακές Δομοκού, αντί για τον Κορυδαλλό. Τέλος, δεν του δίνουν καν το σκεπτικό της μεταγωγής του επικαλούμενοι την… προστασία των προσωπικών δεδομένων. Η κυβέρνηση προσπαθεί να μετατρέψει τον γνωστό απεργό πείνας σε homo sacer, σε κάποιον που του έχουν αφαιρεθεί όλα τα δικαιώματα, ακόμα και εκείνα του κρατουμένου. Ο νομός εξακολουθεί να τον περιλαμβάνει, αλλά μόνο δια του αποκλεισμού του, την αποστέρησή του από όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από τον νόμο. Έτσι, ο γνωστός κρατούμενος γίνεται το αντεστραμμένο είδωλο του κυρίαρχου - του Μητσοτάκη εν προκειμένω, που τυπικά και εκείνος παραμένει εντός της επικράτειας του νόμου. Έχει όμως επιβάλλει την κατάσταση εξαίρεσης, τα απανωτά λοκντάουν με τους αυστηρούς περιορισμούς στις ελευθερίες και τ