Κουφοντίνας ως homo sacer

Τα δύο σώματα του απεργού πείνας

Πρώτα του στερούν τις άδειες παρανόμως, μετά ψηφίζουν φωτογραφική διάταξη που του αφαιρούν την δυνατότητα να εκτίσει την ποινή του σε αγροτική φυλακή.

Ύστερα την παραβιάζουν και αυτή μεταφέροντάς τον στις φυλακές Δομοκού, αντί για τον Κορυδαλλό. Τέλος, δεν του δίνουν καν το σκεπτικό της μεταγωγής του επικαλούμενοι την… προστασία των προσωπικών δεδομένων.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να μετατρέψει τον γνωστό απεργό πείνας σε homo sacer, σε κάποιον που του έχουν αφαιρεθεί όλα τα δικαιώματα, ακόμα και εκείνα του κρατουμένου.

Ο νομός εξακολουθεί να τον περιλαμβάνει, αλλά μόνο δια του αποκλεισμού του, την αποστέρησή του από όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από τον νόμο.

Έτσι, ο γνωστός κρατούμενος γίνεται το αντεστραμμένο είδωλο του κυρίαρχου - του Μητσοτάκη εν προκειμένω, που τυπικά και εκείνος παραμένει εντός της επικράτειας του νόμου.

Έχει όμως επιβάλλει την κατάσταση εξαίρεσης, τα απανωτά λοκντάουν με τους αυστηρούς περιορισμούς στις ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών, εξαιρώντας τον εαυτό του από αυτούς.

Απόδειξη, οι «ανέμελες» ποδηλατάδες στην Πάρνηθα ή τα «στιγμιαία» γεύματα στην Ικαρία, αλλά και η απαίτηση να πράττει δίχως να αναλαμβάνει την παραμικρή ευθύνη για τις πράξεις του, όπως στην περίπτωση Λιγνάδη.

Στερώντας του όλα τα δικαιώματα, ο νόμος μετατρέπει τον γνωστό κρατούμενο σε γυμνή ζωή. Μια ζωή που της έχουν αφαιρεθεί όλα όσα την καθιστούν αξιοβίωτη για να την υποβιβάσουν στην ελάχιστη βιολογική της διάσταση. Ζωντανός βιολογικά, νεκρός κοινωνικά-πολιτικά.

Συνέβη ωστόσο κάτι που η εξουσία δεν υπολόγισε σωστά. Με την απεργία πείνας, ο γνωστός κρατούμενος μετέτρεψε τη γυμνή ζωή του σε όπλο, το μοναδικό που του απέμεινε, για να ανακτήσει τα ελάχιστα δικαιώματά του. Αυτό που δεν έπρεπε να είναι πολιτικό έγινε το πιο πολιτικό από όλα.

Με την απεργία πείνας, ο κρατούμενος αντιδρά για τα δικαιώματα που του στερούν. Ταυτόχρονα, με τον αγώνα του δηλώνει ότι έχει τα δικαιώματα που του αρνούνται, γίνεται το υποκείμενο αυτών των δικαιωμάτων. Η γυμνή ζωή αποδεικνύεται πολιτική.

Εξασκώντας την ωμή δύναμή της η κυβέρνηση μπορεί να οδηγήσει τον απεργό πείνας στον θάνατο. Πολιτικά ωστόσο θα έχει ηττηθεί. Διότι ο γνωστός κρατούμενος δεν θα εκπροσωπεί πια την προ πολλού νικημένη ένοπλη πάλη ή την τρομοκρατία, αν θέλετε.

Πλέον θα συμβολίζει τον αγώνα ενάντια στην αυθαιρεσία της εξουσίας, με ύστατο μέσο την ίδια τη ζωή του. Εκεί που κάποτε ήταν αυτός που αφαιρούσε αυθαίρετα ζωές, τώρα είναι το κράτος που αυθαιρετεί πάνω στη δική του ζωή.

Αλιεύθηκε από το διαδίκτυο