Ελληνική Πατριωτική Φωνή

  Της Γεωργίας Παγιαβλά, Η Θεωρία της Εξάρτησης (Dependency Theory) αναδύθηκε στη Λατινική Αμερική τη δεκαετία του 1960, ως αντίδραση στη Θεωρία του Εκσυγχρονισμού (Modernization Theory) και των πολιτικών ελεύθερου εμπορίου, που προέρχονταν από τη Δύση (Chase-Dunn, 2015). Οι υποστηρικτές της θεωρίας του εκσυγχρονισμού θεωρούν ότι η υπανάπτυξη των χωρών οφείλεται σε συγκεκριμένα πολιτισμικά χαρακτηριστικά και στην απουσία συγκεκριμένων οικονομικών πολιτικών. Επίσης, βασιζόμενοι στα Στάδια Ανάπτυξης του Rostow, θεωρούν ως λύση την αντιγραφή του μονοπατιού ανάπτυξης που έχουν χαράξει οι δυτικές χώρες. Αντίθετα, η θεωρία της εξάρτησης ασκεί έντονη κριτική στην παραπάνω άποψη, υποστηρίζοντας ότι είναι μια ανιστορική προσέγγιση της ανάπτυξης και παραβλέπει τον σημαντικό ρόλο των παγκόσμιων οικονομικών και πολιτικών δομών και έτσι δίνει έμφαση στην αξία της ιστορίας και στο ρόλο της αποικιοκρατίας για την καθιέρωση της θέσης της κάθε χώρας στη παγκόσμια οικονομία. Παρόλο που το τέλος της αποι

  Για το μιντιακό πανηγύρι γύρω από την ελληνικότητα του πρίγκηπα Καρόλου και τη μητέρα του Ελισάβετ Β’, που αρνήθηκε να σου δώσει χάρη' ' “ Θα ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί”…   Ευαγόρας Παλληκαρίδης (13-03-1957) Στις διεθνείς σχέσεις μπορεί να χρειαστεί να δώσεις το χέρι σου και στον δήμιο και στον εγκληματία εις βάρος του λαού σου. Επίσης, προφανώς και δεν υπάρχει οικογενειακή ευθύνη. Υπάρχει ωστόσο θεσμική ευθύνη, η οποία σε συμπεριλαμβάνει όταν είσαι μέλος (και μάλιστα εξέχον) ενός θεσμού, όπως και όταν τον εκπροσωπείς. Και όταν δίνεις το χέρι σου πρέπει να το κάνεις με αξιοπρέπεια, προκειμένου να σε σέβονται και να μ

  Παρά τις αλλεπάλληλες επιστρώσεις των  γρήγορων   εξελίξεων  έκτοτε σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, την απότομη πτώση του βιοτικού επιπέδου εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και την παγίωσης μιας νέου τύπου αυταρχικής δημοκρατίας, η ανάμνηση εκείνης της περιόδου μοιάζει να παραμένει ενεργή στο  συλλογικό   υποσυνείδητο , φορτισμένη θετικά ή αρνητικά αναλόγως την πολιτική, ιδεολογική, ταξική εν τέλει τοποθέτηση του γράφοντος ή ομιλούντος. Δεν είναι τυχαίο ότι εντελώς πρόσφατα οι μαζικές διαδηλώσεις σε γειτονιές της Αθήνας και άλλων μεγάλων πόλεων ενάντια στην αστυνομική βία, μετά τον ξυλοδαρμό του μεταπτυχιακού φοιτητή του ΕΜΠ στη  Νέα   Σμύρνη , έσπευσαν να στιγματιστούν από την κυβέρνηση ως απόπειρα δημιουργίας «πλατειών νεοαγανακτισμένων». Από τις «πλατείες» και ευρύτερα τα  κινήματα   της   κρίσης  αναδείχθηκε άλλο ένα φαινόμενο, τα κόμματα που «ανέλαβαν» να εκφράσουν σε πολιτικό-κοινοβουλευτικό επίπεδο την κοινωνική διαμαρτυρία, «μεταφράζοντάς» την

  Με αναφορές στις αποκιοκρατικές συμβάσεις για τη Fraport, την Εldorado και την Cosco, σε καναλάρχες, εφοπλιστές, εργολάβους, αλλά και τη βάση των ΗΠΑ στη Σούδα, το ΜέΡΑ25 δημοσίευσε ένα σκίτσο με τον χάρτη της χώρας και μήνυμα: «200 χρόνια μετά την επανάσταση, η Ελλάδα είναι ανεξάρτητο κράτος! Όλη η Ελλάδα; Όχι ακριβώς». thepressproject.g

 Πορτογαλία. Μια μικρή χώρα στις ακτές της Ιβηρικής χερσονήσου, μια χώρα όμως με μεγάλη ιστορία και κυρίως με λογοτεχνική παράδοση που δεν έχει τόσο πολύ αναδειχθεί. Είναι όμως η χώρα που ανέδειξε συγγραφείς όπως ο Καστέλο Μπράνκο με τον Ολέθριο ερωτά του και ο Χοσέ Μαρία ντα Κειρός, δύο σπουδαίοι λογοτέχνες του 19ου αιώνα που έγραψαν με τα έργα τους την δική τους ιστορία όταν στην Γαλλία, την Ιταλία και την Γερμανία συνέβαιναν λογοτεχνικές επαναστάσεις. Αυτοί οι σπουδαίοι συγγραφείς όμως, λόγω της πορτογαλικής γλώσσας που δεν είχε το εκτόπισμα της γαλλικής και της γερμανικής ή πόσο μάλλον της αγγλικής, δεν είχαν την ανάλογη αναγνώριση και δεν αξιολογήθηκαν όπως θα τους άξιζε στην εποχή τους ή τουλάχιστον όχι όσο θα έπρεπε. Ήρθε η ώρα λοιπόν να αναδειχθεί η λογοτεχνία αυτή, που στον 20ο αιώνα έφερε στο προσκήνιο τον σπουδαιότατο Φερνάντο Πεσσόα, αυτόν τον οικουμενικό Χριστόφορο Κολόμβο της λογοτεχνίας, τον Καβάφη της λογοτεχνίας, τον ποιητή και λογοτέχνη που σημάδεψε τον αιώνα. Επιπλέο

  ο ι πετρελαιοβιομηχανίες, γνώριζαν, τουλάχιστον, τα τελευταία 50 χρόνια, ότι η ρύπανση του αέρα που προκαλείται με τις δραστηριότητες τους, θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, όπως δείχνουν έγγραφα που αποκαλύπτει ο Guardian. Παρ’ όλα αυτά, το μόνο που έκαναν, ήταν να ξοδέυουν ολοένα και περισσότερα χρήματα με στόχο, να επηρεάζουν πολιτικές αποφάσεις σχετικά με νομοθεσίες που θα τις έφερναν σε δύσκολη θέση. Παράλληλα, αμφισβητούσαν σε κάθε ευκαιρία και την επιστημονική κοινότητα, η οποία υποστήριζε ότι, οι δραστηριότητες τους, προκαλούν προβλήματα υγείας, που σχετίζονται με εκατομμύρια θανάτους κάθε χρόνο. Τα έγγραφα αυτά λοιπόν, στα οποία συμπεριλαμβάνονται εσωτερικά υπομνήματα και εκθέσεις, δείχνουν πως, οι συγκεκριμένες εταιρείες, όχι μόνο γνώριζαν πολύ καλά ότι η ρύπανση που προκαλούν είναι εξαιρετικά ζημιογόνα για την υγεία, αλλά είχαν επίγνωση μάλιστα, ότι τα παιδιά των εργαζομένων που δούλευαν για αυτές, ήταν αρκετά πιθανό να γεννιούνταν με γενετικά ελαττώματα. «Η απάντηση των

  πόλεμος στη Συρία, που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2011 και μπαίνει πλέον στον ενδέκατο χρόνο, έχει στοιχίσει τη ζωή σε 400.000 ανθρώπους, σύμφωνα με τον τελευταίο απολογισμό που έδωσε στη δημοσιότητα το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Μεταξύ αυτών, 22.000 ήταν παιδιά. Ο πόλεμος εκτόπισε σχεδόν τον μισό πληθυσμό της χώρας, ενώ περίπου 200.000 άνθρωποι αγνοούνται. Όσοι επιζούν και μένουν στη Συρία, ζουν χωρίς να διαθέτουν ούτε τα απολύτως απαραίτητα. Σύμφωνα με τον συντονιστή ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ για τη Συρία, Μαρκ Λόουκοκ, πάνω από το 50% του συριακού πληθυσμού δεν έχει σταθερά πρόσβαση σε βασικά είδη διατροφής, ενώ κατά τη διάρκεια της περσινής χρονιάς προστέθηκαν περισσότερα από 4 εκατομμύρια Σύριοι σε εκείνους που πλήττονται από πείνα. Οι μάχες μειώθηκαν το 2020, χάρη στην κατάπαυση του πυρός στη βορειοδυτική Συρία αλλά και εξαιτίας της πανδημίας, αφού όλες οι προσπάθειες επικεντρώθηκαν στον έλεγχό της. Εξέγερση και καταστολή Ο καταστροφικός πόλεμος στη Συρία ξ

  Το tvxs.gr, με αφορμή την επέτειο της συμπλήρωσης 200 ετών από την έναρξη της ελληνικής επανάστασης του 1821, αναδημοσιεύει συνέντευξη του Βασίλη Κρεμμυδά, καθηγητή ιστορίας και συγγραφέα, που έφυγε από τη ζωή το 2017. Η συνέντευξη, είχε δοθεί το 2016, στον δημοσιογράφο Θοδωρή Αντωνόπουλο, σχετικά με το βιβλίο του κ. Κρεμμυδά: «Η ελληνική επανάσταση του 1821». -Τι παραπάνω προσθέτει το βιβλίο σας στην ιστοριογραφία για το '21; Ως ιστορικός της Τουρκοκρατίας, συνεχίζω να αναζητώ εδώ τις κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές που οδήγησαν στην Επανάσταση και να εμβαθύνω στις αιτίες που την προκάλεσαν. Χάρη στους Ναπολεόντειους Πόλεμους και τις ανάγκες ανεφοδιασμού των εμπόλεμων ευρωπαϊκών χωρών από «ουδέτερα» πλοία, η ναυτιλία, το εμπόριο και τα συναφή επαγγέλματα γνώρισαν πρωτοφανή ανάπτυξη, δημιουργώντας νέα δεδομένα στην παραγωγή. Στην Ελλάδα οι "νεοφιλελεύθεροι" χρηματοδοτούνται από το κράτος. Εμείς... από εσάς! Στήριξε την ανεξαρτησία του tvxs.gr, κάνοντας  κλικ εδώ. Στα