Οι επιθέσεις κατά Καρατζαφέρη & ΛΑ.Ο.Σ. και η τέχνη της δημοσιογραφικής λασπολογίας

•  «Κάποιες εφημερίδες έχουν την ίδια περίπου σχέση με τη ζωή, μ΄ αυτή που έχουν οι χαρτορίχτρες με τη μεταφυσική». Καρλ Κράους

16 Οκτωβρίου 2014
Γράφει ο Βασίλης Κασιμάτης

Αποφάσισα να απευθυνθώ δημόσια παίρνοντας θέση για το πολυσυζητημένο θέμα του τίτλου, καθώς αρκετοί αναρωτιούνται τι πραγματικά συμβαίνει με την υπόθεση Καρατζαφέρη.
Λόγω της θέσης μου, ως δημοσιογράφος/παρουσιαστής στη Τηλεόραση του ΑΡΤ γίνομαι αποδέκτης σχετικών ερωτήσεων από φίλους, γνωστούς & άγνωστους.
Καλούμαι από το κοινό μου να πάρω θέση και θα το κάνω.

Στο δια ταύτα...

Στις αρχές Νοεμβρίου κυκλοφόρησε σε Σαββατιάτικα φύλλα η είδηση περί του Πόθεν Έσχες του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ κ. Γιώργου Καρατζαφέρη και τις έρευνες για δύο υπεράκτιες εταιρίες.

Η είδηση έπλεκε ένα σενάριο με στοιχεία... αληθή, ψευδή, συκοφαντικά και ημι-αληθή!
Για όσους δεν γνωρίζουν... αυτή είναι η τέχνη της δόλιας δημοσιογραφίας.
Αφού δοθεί η εκ άνωθεν «εντολή», αναλαμβάνει ρόλο η γκρίζα δημοσιογραφία και παρουσιάζει κάτι ως αληθοφανές αφού επιδερμικά, βασίζεται σε πραγματικά στοιχεία και μέσα στο σενάριο να εμπλέκει τα ψευδή και συκοφαντικά.
Ο ... «Σοφός Λαός» μας μη έχοντας την εμπειρία αλλά και την αρκούσα κρίση ως είθισται, μπερδεύεται και έτσι ο σκοπός επιτυγχάνεται. Δημιουργείται εκ του μη έχοντος ένα νέο δεδομένο και όπως έχει γράψει και ο Νόαμ Τσόμσκι «Κάθε δικτάτορας θα θαύμαζε την ομοιομορφία και την υπακοή των ΜΜΕ».
Στην περίπτωσή μας το αληθές αφορά τις δύο off-shore της οικογενείας Καρατζαφέρη.

Ναι, δύο εταιρίες που συστάθηκαν τη δεκαετία του ΄80 όταν δεν αποτελούσε τότε ούτε καν «ηθικόν μεμπτό» και οι υπεράκτιες εταιρίες αποτελούσαν ένα χρηστικό εργαλείο στα χέρια επιχειρηματιών σε όλο τον κόσμο και δη σε μια χώρα σαν την Ελλάδα. Όταν μάλιστα προέκυψε το 2010 η ποινικοποίηση των off-shore για αρχηγούς κομμάτων, οι δύο αυτές υπεράκτιες εταιρίες δεν ανήκαν στον Γιώργο Καρατζαφέρη. Τα περί δήλωσης στο πόθεν έσχες καλείται να εξετάσει η αρμόδια επιτροπή, αυτό όμως δεν είναι και το «ζητούμενο» της υπόθεσης.
Ενώ λοιπόν ξεκαθάρισαν τα περί υπεράκτιων εταιριών ας δούμε και την ουσία του ανασυρθέντος εκ των ων ουκ άνευ - ή sine qua non αν προτιμάτε, προβλήματος.

Αφού λοιπόν οι «καλοί» δημοσιογράφοι παρουσίασαν το αληθές στοιχείο, τις τότε off-shore που σήμερα όμως τι σύμπτωση ... αποτελεί «ηθικόν μεμπτό» και αφού αμέλησαν να αναφέρουν ότι δεν βρίσκονται πλέον στη κατοχή της οικογενείας Καρατζαφέρη, έριξαν στο «τσουκάλι» τα περί χρηματισμού (μίζας) προερχόμενα από τα εξοπλιστικά προγράμματα.
Και πιο συγκεκριμένα, αναφορές για μίζες από την αγορά των συγκεκριμένων ελικοπτέρων Super Puma με στόχο την αποδόμηση της εκλογικής δεξαμενής του κόμματος προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ κ. Γιώργου Καρατζαφέρη.
Και εδώ η απάντηση έχει δύο σκέλη.

Πρώτον.
Τα τέσσερα Super Puma αγοράστηκαν από τη Γαλλία μαζί με τις φρεγάτες αντί των ποσού των 2,8 Δις ευρώ, βάσει διεθνούς διακρατικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδος Γαλλίας και μάλιστα με επίσημη προμήθεια για τη Γαλλική πλευρά, ύψους 6%.
Ως γνωστό, όταν υπάρχει διακρατική συμφωνία και μάλιστα ενέχει και επίσημη προμήθεια που προκύπτει από την υπογραφθείσα συμβατική συμφωνία, τότε είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν δύναται να εμπλέκονται ιδιώτες, μεσάζοντες, δεν δύναται να υπάρχουν μίζες, αμοιβές μεσαζόντων και τα τοιαύτα.

Δεύτερον.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης την εποχή εκείνη δεν ήταν υπουργός. Δεν ήταν ποτέ υπουργός! Επιπλέον δεν είχε ποτέ βάλει καμία υπογραφή για αγορά εξοπλιστικών προγραμμάτων. Τοσούτον μάλλον όταν η Ν.Δ. διέγραψε το Γιώργο Καρατζαφέρη το 2000, δηλαδή νωρίτερα των καταγγελθέντων! Και οι λόγοι διαγραφής είχαν να κάνουν με την συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση που ασκούσε ο κ. Καρατζαφέρης και ενοχλούσε το «μαντρί».Συνεπώς, ο «παίχτης» δεν ήταν ... «συμπαίχτης»!

Άρα γιατί να χρηματίσουν έναν πολιτικό άνδρα που δεν έχει σχέση με αυτά τα ζητήματα;
Αν έπρεπε να χρηματιστεί ο Γιώργος Καρατζαφέρης τότε θα έπρεπε να χρηματίσουν και άλλους 299 βουλευτές, με αποτέλεσμα το συνολικό ποσό της μίζας να ήταν πολλαπλασίως μεγαλύτερο από αυτό της αγοράς του εξοπλισμού! Επιστημονική φαντασία και καταστάσεις matrix.

Ερωτηθείς ο αντιπρόεδρος της Βουλής και πρόεδρος της επιτροπής πόθεν έσχες του κοινοβουλίου κ. Γιώργος Καλαντζής για το πως ήρθε το θέμα στη Βουλή, είπε... «από ανώνυμη καταγγελία»!!
Σε αυτό το σημείο στεκόμαστε.
Στις Ευρωεκλογές του περασμένου Μάιου ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ο.Σ), άγγιξε το 3%. Αμέσως μετά ξεκίνησε και η δημοσκοπική άνοδος του κόμματος.
Έκτοτε, ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. δέχθηκε εντονότατες πιέσεις να επανέλθει στη Νέα Δημοκρατία.

Τις ίδιες πιέσεις που θυμίζω, δέχθηκε η Ντόρα Μπακογιάννη 2 χρόνια νωρίτερα (2012) με αποτέλεσμα η ίδια να «παροπλίσει» το κόμμα της, την «Δημοκρατική Συμμαχία» και να επιστρέψει στο κυβερνών κόμμα.
Έχει ενδιαφέρον να δούμε το πώς έγινε αυτό το αθόρυβο come back. Η Ντόρα Μπακογιάννη είχε κατηγορηθεί λίγους μόνο μήνες νωρίτερα για ύποπτα εμβάσματα ύψους 1,5 εκατομμυρίου ευρώ τα οποία δεν είχαν αναφερθεί στο «Πόθεν Έσχες» της.
Η ίδια είχε απαντήσει τότε, ότι αφορούσαν χρήματα του επιχειρηματία συζύγου της κ Κούβελου. Δεν έπεισε όμως τη κοινή γνώμη, εντούτοις αμέσως μετά την επιστροφή της στη Λεωφ. Συγγρού, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο, η ίδια μπήκε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Ακολούθως εκλέχτηκε και ο κοντινότερος "Ντορικός" συνεργάτης στη «Δημοκρατική Συμμαχία», κ. Χρήστος Μαρκογιαννάκης έγινε Α΄αντιπρόεδρος της Βουλής!

Τι σύμπτωση... με την ίδια πρακτική λειτούργησε και η πίεση επιστροφής του Γ. Καρατζαφέρη στη Ν.Δ. όμως ο ίδιος δεν ενέδωσε στις πιέσεις.
Προφανώς ... «καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται».
Για τη κα Μπακογιάννη όμως ο δικός της «ουρανός» θα πρέπει το 2012 να είχε αρκετά σύννεφα, αφού ξεσπίτωσε το δικό της κόμμα και άφησε 7.500 παραταξιακά της στελέχη & μέλη ... πολιτικώς άστεγα! 

Στην πραγματικότητα και σύμφωνα με αυτά που αναγράφονται εδώ και χρόνια σε διάφορες εφημερίδες, η κα Ντόρα Μπακογιάννη ουδέποτε κατείχε επαγγελματική ιδιότητα, όπως και δεκάδες άλλα κοινοβουλευτικά μέλη, όπου στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς (εντός & εκτός Ελλάδος) «στριμώχνονται» μεγάλα χρηματικά ποσά τα οποία δεν φαίνεται να αιτιολογούνται από απλές βουλευτικές αποζημιώσεις.

Σε αντιδιαστολή, θυμίζω ότι ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ είναι σχεδόν 4 δεκαετίες, επαγγελματίας δημοσιογράφος, ιδιοκτήτης μέσων ενημέρωσης και επιχειρηματίας σε μια αρκούντος εύρωστη για τη χώρα εποχή.
Και ρωτώ. Τα ποσά που αναφέρθηκαν για τους λογαριασμούς Καρατζαφέρη και με το δεδομένο των αποδεδειγμένα επαγγελματικών του δράσεων όλα αυτά τα χρόνια... μήπως ήταν και λίγα;

Παραπέμπεται από τη Βουλή ο Γιώργος Καρατζαφέρης.
Η παραπομπή Καρατζαφέρη σημαίνει ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ του «μιντιακού προβοκάτορα» που έστησε το παιγνίδι εις βάρος του ΛΑ.Ο.Σ. στις αρχές του Νοέμβρη.

Κι ας δούμε τι σημαίνει παραπομπή.
Παραπέμπεται ένα πολιτικό πρόσωπο, Ακολουθεί η φάση της προανάκρισης και της κυρίας ανάκρισης. Αν αυτά δείξουν έστω και το παραμικρό, τότε ακολουθεί και το Εισαγγελικό βούλευμα που τυχόν οδηγεί σε δίκη τον καθ΄αυτού.

Αυτό σημαίνει μια χρονοβόρα διαδικασία ενός ίσως και δύο ετών κατ? ελάχιστον. 
Εκλογές όμως θα έχουμε πολύ νωρίτερα.
Να λοιπόν πως ξεδιπλώνεται και η πρακτική του προαναφερθέντος «μιντιακού προβοκάτορα» . Ο σκοπός που συνήθως αγιάζει τα «Μέσα» ... επετεύχθη!

«Φοβού του Δαναούς και δώρα φέροντας».
Τα Σαββατιάτικα φύλλα (αρχές Νοεμβρίου ΄14) που εκτόξευσαν τα βέλη τους εναντίον Καρατζαφέρη δεν χρειάστηκαν να αποζημιωθούν από τις πωλήσεις των φύλλων. Τα «Δαναϊκά τους Δώρα», ήταν και ο καρπός.
Ο Όσβανλτ Σπενγκλερ (Oswald Spengler) είχε γράψει: «Μέρος του Τύπου σήμερα είναι ένας στρατός με προσεκτικά σχεδιασμένα όπλα, με αξιωματικούς κάποιους δημοσιογράφους και στρατιώτες τους αναγνώστες. Ο αναγνώστης ούτε ξέρει ούτε υποτίθεται ότι πρέπει να ξέρει τους λόγους για τους οποίους χρησιμοποιείται και το ρόλο που παίζει».

Κυρίες & κύριοι, ο ρόλος που ο αναγνώστης καλείται να παίξει εδώ είναι ο ρόλος του ψηφοφόρου στις εκλογές που πλησιάζουν ολοένα και περισσότερο.
Και ο Γιώργος Καρατζαφέρης χαλούσε και εξακολουθεί να χαλάει τη σούπα.
Σε καμία περίπτωση δεν υιοθετώ το ρόλο του δικαστή, η δικαιοσύνη θα πράξει το έργο της.
Όμως ο αναγνώστης / ψηφοφόρος καλείται να πράξει το ρόλο του ετεροχρονισμένα και ακολούθως των επικείμενων εκλογών.

Τι κι αν γίνει ποτέ μια δίκη; Αν αυτή γίνει θα γίνει πολύ μετά των προσεχών εκλογών. Και η αθώωση Καρατζαφέρη δεν θα έχει τότε ουδεμία σημασία, αφού το κακό για τη χώρα θα έχει ήδη γίνει.
Εν κατακλείδι, συνιστώ σύνεση στο εκλογικό σώμα. Συνιστώ ώριμη ψήφο και τιμωρία των λαοπλάνων, λασπολόγων που τόσο κακουργηματικά συμπεριφέρονται στο Έθνος μας τα τελευταία χρόνια.

Και ο νοών ... νοείτω!